wyjade.pl

Zbudowany na bagnistym terenie w XIV wieku przez księcia mazowieckiego Siemowita III. Zamek ciechanowski był praktycznie nie do zdobycia i nigdy nie został zajęty przez wrogów, chociaż takie próby podejmowali Krzyżacy. Największy okres świetności zamku to panowanie księcia Janusza I, syna Siemowita, który po klęsce Krzyżaków pod Grunwaldem w 1410 r. przebudował zamek ciechanowski na swą rezydencję. Za panowania następnych książąt był ważnym punktem administracji Księstwa Ciechanowskiego, miejscem rokowań międzynarodowych oraz twierdzą, w której przechowywany był skarbiec książęcy. Po śmierci ostatniego księcia mazowieckiego, Janusza II, został ofiarowany w posagu królowej Bonie (żonie Zygmunta Starego). Największych zniszczeń doznał w okresie potopu szwedzkiego, został spalony wraz z miastem. Ruiny zamku w XIX w. przyciągały malarzy, pisarzy i poetów, którzy pozostawili nam bardzo ciekawe opisy oraz rysunki zamku. W latach 60. XX... wyświetl cały opis

Zbudowany na bagnistym terenie w XIV wieku przez księcia mazowieckiego Siemowita III. Zamek ciechanowski był praktycznie nie do zdobycia i nigdy nie został zajęty przez wrogów, chociaż takie próby podejmowali Krzyżacy. Największy okres świetności zamku to panowanie księcia Janusza I, syna Siemowita, który po klęsce Krzyżaków pod Grunwaldem w 1410 r. przebudował zamek ciechanowski na swą rezydencję. Za panowania następnych książąt był ważnym punktem administracji Księstwa Ciechanowskiego, miejscem rokowań międzynarodowych oraz twierdzą, w której przechowywany był skarbiec książęcy. Po śmierci ostatniego księcia mazowieckiego, Janusza II, został ofiarowany w posagu królowej Bonie (żonie Zygmunta Starego). Największych zniszczeń doznał w okresie potopu szwedzkiego, został spalony wraz z miastem. Ruiny zamku w XIX w. przyciągały malarzy, pisarzy i poetów, którzy pozostawili nam bardzo ciekawe opisy oraz rysunki zamku. W latach 60. XX w. rozpoczęto proces odbudowy zamku, który w końcu stał się obiektem muzealnym, o charakterze „trwałej ruiny”, z niewielką ekspozycją muzealną na basztach i w zrekonstruowanej piwnicy zamkowej tzw. „sali gotyckiej”. W 2005 r. Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie, dzierżawca obiektu, ogłosiło konkurs na rewitalizacje zamku. Badania archeologiczne prowadzone w latach 2007 – 2008 przyniosły doskonałe rezultaty, okazało się że w najniższych warstwach pod dziedzińcem zamkowym odsłonięto drewniane i kamienno-ceglane konstrukcje z końca XIII w. Masywna, ceglana twierdza ma kształt regularnego czworoboku z dwiema potężnymi basztami (zachodnia, zwana arsenałem i wschodnia, zwana więzienną) od strony rzeki. Istnieje ciekawa legenda zamku, mówiąca o pieskim duchu. Jeśli wybierzesz się na nocny spacer do ciechanowskiego zamku masz szansę spotkać ducha czarnego dużego psiska. Podobno to duch rycerza Sulimira, ukaranego postacią czarnego brytana za występne życie. Legenda mówi, że można go odczarować. Wystarczy mieć odwagę, by psa pogłaskać. Trzeba też być prawym czlowiekiem, bezinteresownie pomagającym innym ludziom. W nagrodę śmiałek dostanie skarby ukryte w podziemiach zamku.

Komentarze